Katolicka Szkoła Podstawowa Sacré-Coeur w Kouandé, Benin – Afryka Zachodnia
Jesienią 2005 roku Katolicka Szkoła Podstawowa Sacré-Coeur (Serca Bożego) otworzyła swoje drzwi dzieciom z regionu Kouandé w północno - zachodnim Beninie. Misjonarki Katechetki Serca Jezusowego, które prowadzą szkołę, jako główne cele jej działania wyznaczyły podniesienie jakości edukacji dzieci, podwyższenie wskaźnika uczęszczania dziewcząt do szkoły oraz edukację tych dzieci, które udało się uratować przed rytualnym składaniem ich w ofierze - tak głęboko zakorzenionym wciąż w tradycji Bariba.
Szkoła przyjmuje dzieci pochodzące ze wszystkich grup społecznych. Cieszy się dużym zainteresowaniem nawet wśród muzułmanów, którzy głównie zainteresowani są wysokim poziomem kształcenia. Jednakże naszego największego wsparcia wymagają dzieci pochodzące z najuboższych rodzin, sieroty oraz te, które zostały odrzucone przez swoich rodziców – uznane za „czarownice”.
Mianem dzieci „czarownice” określane są dzieci Bariba, które przyszły na świat w „nietypowy sposób”, rodząc się nóżkami czy z twarzą zwróconą ku ziemi. Narażone na niebezpieczeństwo są również wcześniaki, dzieci którym pierwsze wyżynały się górne ząbki czy te dzieci, które stawiały pierwsze kroki już w 8 miesiącu życia. Każda rodzina, która stwierdziła w nowonarodzonym dziecku wcielenie zła, ma obowiązek wobec całej społeczności zgłosić nieszczęsne narodziny „naprawiaczowi porządku”… taka osoba w wiadomy sobie sposób pozbędzie się zła, przywracając bezpieczeństwo i pokój.
Ksiądz Pierre Bio Sanou, pierwszy ksiądz Bariba, bardzo wcześnie rozpoczął walkę z tą niesprawiedliwą i nieludzką nie tylko w oczach Kościoła praktyką. Udało mu się zaprzyjaźnić z miejscowym „naprawiaczem porządku”. Ex-specjalista od uśmiercania „czarownic” uprzedzał księdza Pierra o każdym nowym przypadku i oddawał mu dziecko. Uratowane w ten sposób dzieci trafiały do adopcji we Francji, Belgii, Niemczech. Ksiądz przeprowadził ponad 200 takich adopcji, jednakże od kilkunastu lat ten rodzaj adopcji zastał zaprzestany. Celem stała się odtąd adopcja miejscowa i jeśli to możliwe, w tej samej grupie etnicznej.
W szkole prowadzonej przez siostry zakonne (M.C. S-C) w Kouandé uczy się kilkoro takich dzieci, jednakże żaden z uczniów nie jest szczególnie faworyzowany ze względu na swoje pochodzenie czy warunki życiowe. Pieniądze, które wpływają na konto szkoły w Beninie są przeznaczane na wyżywienie dzieci, opłaty, pensje dla nauczycieli, mundurki, książki, zeszyty i inne pomoce szkolne potrzebne wszystkim uczniom, nie zaś poszczególnym osobom. Siostra Krystyna Walada tak przed opisywała sytuację w Kouandé:
W 2004 roku przejęliśmy od rządu dwa budynki, które niegdyś służyły za szkołę, jednak konieczna była reperacja murów, malowanie, wymiana okien, zakup ławek szkolnych, szafek, krzeseł, podręczników i innych pomocy szkolnych.(…)
Wspomaganie jednej tylko osoby zawsze jest bardzo delikatne. W trosce o sprawiedliwość i o prawdziwą solidarność z najuboższymi mamy obowiązek zachować jasność i prostotę w kontaktach. Jeśli jedno spośród setki sobie podobnych dzieci jest „wybrane”, pozostałe mają jak najbardziej prawo zapytać „dlaczego on, a nie ja?”. Dawanie pieniędzy dziecku nie kosztuje wiele, jeśli się je ma. Wysiłku zaś wymaga edukacja przez prace i adekwatne wynagrodzenie. A to wymaga czasu, czasu… czas to nie pieniądz, ale godność ludzka.
W imieniu Parafii Katolickiej Św. Piotra w Kouandé, Sióstr Misjonarek Katechetek Serca Bożego i moim własnym, jako Dyrektora naszej Szkoły Podstawowej Sacré-Coeur, składam serdeczne Bóg Zapłać za każdy gest przyjaźni.
s. Krystyna Walada
Kouande, marzec 2008 roku
